(پاسخ به) کدام را ترجیح می‌دهید؟ یک هفته کار (روزی ۱۵ ساعت) یک هفته استراحت یا هر روز ۸ ساعت؟

پیش نوشت: توصیه می‌کنم قبل از مطالعه نوشته‌های

«کدام را ترجیح می‌دهید؟ یک هفته کار (روزی ۱۵ ساعت) یک هفته استراحت یا هر روز ۸ ساعت؟»

«خوش‌به‌حال/بدبخت ساعت‌مزدها و عاشقان‌کار»

را بخوانید و در دیدگاه هم نظر خودتان را بنویسید. بعد ادامه را بخوانید.

خواستم در این سری از نوشته‌ها یکی از آفات خوب شدن محیط کار را توصیف کنم. از دید بسیاری رویایی خواهد بود که یک هفته را تمام کار کنند و یک هفته را کامل به استراحت،‌ تفریح و سفر بپردازند. البته بسیاری نیز با توجه به محدودیت‌ها این موضوع را نپسندیدند،‌ که می‌توانند بازگردند و پاسخ خود را در صورت عدم وجود یک محدودیت (مثل فرزند یا پدر و مادر) بیان کنند. بیشتر ...

شما چه نقشی دارید؟ یا کدام نقش را می‌پسندید، کت شلوار پوش حرف زن، یا کسی که ماشین را هل می‌دهد؟

۱- کت و شلوار را در بیاورید

من در خیلی از شرکت‌ها و سازمان‌ها رفته‌ام و متاسفانه با مورد عجیبی مواجه شده‌ام. مخصوصا جامعه تحصیل‌کرده دوست دارند از روش‌های علمی حرف بزنند و در کنارش هم غری، آهی، نِقی و من‌می‌دونم نمی‌شه‌ای سر دهند! البته این جا امن‌ترین جای ممکن در یک سازمان است، چون وقتی همه چیز به فنا رود که تو قبلا پیش‌بینی کرده‌بودی نمی‌شود و اگر هم کار کمی پیش رود، منت تو بر سر آن‌هاست که ببین من چقدر خوبم که کار شما را پیش بردم، حالا به من جایزه دهید. بیشتر ...

دچار توهم تخم مرغ و مرغداری نشویم! اغلب ناراحتی‌ها و حسرت‌های ما به همین توهم مربوط است!

۱- توهم تخم مرغ و مرغداری

شاید شما هم کارتون ایکیوسان را دیده  باشید. یکی از جذاب‌ترین کارتون‌هایی که هنوز هم دیدنی هستند. ایکیوسان نام دانش‌آموز  باهوشی است که سعی دارد مشکلات شهر محل خود را حل کند.

در یک قسمتی که راستش پیداش نکردم (لطفا اگر پیداش کردید برای من بفرستید آدرسش رو) و در دوره فکر کنم ۱۰ سالگی دیدم، فردی شخص دیگری را متهم می‌کند که باید به او خروارها  پول پس بدهد. چرا؟ چون در کودکی از او یک تخم مرغ دزدیده بود! استدلالش هم این بود: بیشتر ...

چقدر به درد باریک‌الله دچار شده‌اید؟

گاهی کاری را بر خلاف آنچه باید انجام دهیم، برخلاف آرزوی یگانه‌مان (یا به قول Garry Keller همان یگانه چیزمان  The one thing) حرکت می‌کنیم، آن هم به خاطر یک آفرین یا باریک‌الله! همیشه وقتی برای پدرم از تشویق دوستان حرف می‌زدم، می‌گفت:

مواظب باش به درد باریک‌الله دچار نشی!

طرف شما را تشویق می‌کند و ریسک انتقاد را نمی‌پذیرد! حتی آنقدر طمع دارد که می‌خواهد در پیروزی احتمالی و شانسی شما هم نقش داشته باشد! در بهترین حالت نمی‌دانند که شما را از اهدافتان دور می‌کنند. شما را تشویق به کارهایی می‌کنند که در شان شما نیستند، کارهایی که در بهترین حالت در راستای اهدافتان نیستند، اما شما انجام می‌دهید. بیشتر ...

ما کشته می‌شویم، اما در آمار نیستیم

نکته مهم: استفاده از موضوعات نظامی برای درک بهتر موضوع هستند و هیچ ربطی با هیچ جای خاصی ندارند. متن هم کاملا گویا است.

۱- ماهی سبزی‌پلو سگ است.

یک ارتش رو در نظر بگیرید. فرمانده ارتش به سادگی می‌شماره و می‌گه ما ۱۰ هزار نفر کشته دادیم، اما پیروز شدیم. این یک افتخار برای فرمانده ارتشه. جالبه که حتی تعداد کشته‌‌ها رو رند هم می‌کنه، حالا ۶۰ تا زیاد، ۱۰۰ تا کم. اما برای اون ده هزار نفر و خانواده‌هاشون چی؟ هر کدوم از اون ده‌‌هزار نفر یک زندگی و یک خانواده از بین رفته. سوال اینه که وقتی داری در مورد موفقیت صحبت می‌کنی، داری به عنوان یکی از اون ده هزار نفر حرف می‌زنی یا از دید فرمانده ارتش؟ بیشتر ...

توهم توسعه (۱)

این موضوع به نظرم خیلی موضوع جالبی می‌آد. من شخصا خیلی به این مباحث فکر کرده و بودم، اما کتابی به تورم نخورده بود که در این مورد بخونم. دیدم در این مورد بحث‌های زیادی شده. از جمله این مقاله دکتر رضا داوری اردکانی. قبل از ایشون هم مطالعات جالبی در مورد ارتباطش با سدسازی و … رخ داده بود. اما با خودم داشتم فکر می‌کردم نکنه ما در دنیای تکنولوژی هم دچار این توهم توسعه شدیم؟ ۴ تا حرکت از اون سمت رو این سمت کپی می‌کنیم و بعد اسمش رو می‌گذاریم استارتاپ و کلی هم احساس افتخار می‌کنیم. البته که این‌ها نیاز هستند و خیلی خوبه. اما راستش رو بخواهید در خیلی از شرکت‌های به اصطلاح تولیدی و پیشرفته هم دارم کپی‌برداری می‌بینم. جالب اینجاست که سواد رو در حفظ بودن کارهای احمقانه دیگران می‌دونن. بیشتر ...

سگ اکبر آقا

یک داستان کاربردی هست که دوست داشتم براتون تعریف کنم.

یک روز سگی داشت از کنار گذری رد می‌شد. سگ دیگه‌ای رو دید که داشت علف‌های هرز کنار خیابون رو می‌خورد. برگشت به اون سگ گفت: کی هستی؟ اون سگ که داشت علف می‌خورد با غرور خاصی گفت: من سگ اکبر آقا هستم. سگ اول کمی آشفته شد و گفت: تو که داری علف هرز کنار خیابون رو می‌خوری، چرا سگ اکبرآقا؟ سگ خودت باش. بیشتر ...

محمود حوایجی: میلیونر خودساخته‌ای که الگوی بسیاری از ماست.

محمود حوایجی، را شاید خیلی از شماها نشناسید. او  الان ثروتش بیش از ۱۰۰۰ میلیارد تومان است. در خاطراتش چنین می‌نویسد:

من در یک خانه ۷۵ متری زندگی می کردم، بیشتر روزها تا ساعت ۲ ظهر می‌خوابیدم, بیکار بودم و کاری هم بلد نبودم. گاهی عصرها تا چند مغازه پیاده می‌رفتم، چند نخ سیگار می‌کشیدم و از پشت ویترین مغازه‌ها به کفش و لباس‌ها نگاه می کردم، ولی توان خریدش را نداشتم، دچار افسردگی شده بودم. بیشتر ...

مدیر، رهبر و رئیس: نگذارید پوپولیسم وارد کسب و کارتان شود!

وقتی در جامعه آکادمیک از کاربرد علم در تصمیم صحبت می‌شه، اولین چیزی که بحث می‌شه، اینه که سیاستمداران پوپولیست فلانن، فلان ضربه رو می‌زنن و از این دست حرف‌ها. مخصوصا اگر در شبکه‌های اجتماعی تخصصی (لینکدین یا کانال‌های علمی) هم باشند که واویلا.

وقتی به حرف‌های آن‌ها و دغدغه‌هایشان گوش می‌کنید، وقتی انتقادهای آن‌ها و مدل ذهنی آن‌ها را می‌فهمید،  متوجه می‌شوید که گویی بویی از دانش کسب و کار نبرده‌اند و اسیر پوپولیست در دنیای کسب و کار شده‌اند، منتها یک رده بالاتر. یعنی وقتی صحبت از کار، یادگیری، ریاضت‌های یادگیری می‌شود، سریع جبهه گرفته می‌شود که نه شما باید هوای ما را داشته باشید، اصلا با این حقوق کی حاضره این جوری کار کنه، گوگل و …. رو نگاه کن  (معادل این که خارج رو نگاه کن) ببین چجوری حقوق می‌ده و به همه پول خوب می‌ده (گوشه‌ دیگری از توهم) و …. بیشتر ...