این نوشته را با یک نَثر زیبا از سعدی آغاز می‌کنم:
تلمیذ (شاگرد) بی ارادت عاشق بی‌زَرست و رَوَنده بی‌معرفت، مرغ بی‌پر و عالم بی‌عمل درخت بی‌بر و زاهد بی‌علم خانه بی‌در.
مراد از نزول قرآن، تحصیل سیرَت خوبست، نه ترتیل سورت مکتوب. عامی متعبد پیاده رفته است و عالم متهاون سوارِ خفته. عاصی که دست بر دارد بِه از عابد که در سر دارد. یکی را گفتند عالم بی عمل به چه ماند؟ گفت به زنبور بی عسل.
این اتفاق واقعا برای اقوام نزدیکم رخ داده و ازش الهام گرفتم. عکس بالا رو هم خودم گرفتم تا بتونم بهتر موضوع رو به تصویر بکشم.
نزدیک عید بود، مرد خانه رفت تا یک ماهی برای سفره شب عید بخرد. اما نیم ساعت بیشتر به تحویل سال نمانده بود و ماهی‌فروش که داشت بساطش رو جمع می‌کرد گفت: ببین من دیگه این ماهی‌ها به دردم نمی‌خوره همش رو بهت می‌دم. تو پول یدونش رو بده! مرد خوشحال از این برد بزرگ، بزرگ‌ترین تنگ خانگی آن مغازه را هم خرید (عکس بالا). به خانه رسید و ماهی‌ها را در آن انداخت. همانطور که در تصویر هم می‌بینید، حس خوبی به آدم منتقل می‌شود. این همه ماهی رنگارنگ، در کنار هم…
این موضوع به نظرم خیلی موضوع جالبی می‌آد. من شخصا خیلی به این مباحث فکر کرده و بودم، اما کتابی به تورم نخورده بود که در این مورد بخونم. دیدم در این مورد بحث‌های زیادی شده. از جمله این مقاله دکتر رضا داوری اردکانی. قبل از ایشون هم مطالعات جالبی در مورد ارتباطش با سدسازی و … رخ داده بود. اما با خودم داشتم فکر می‌کردم نکنه ما در دنیای تکنولوژی هم دچار این توهم توسعه شدیم؟ ۴ تا حرکت از اون سمت رو این سمت کپی می‌کنیم و بعد اسمش رو می‌گذاریم استارتاپ و کلی هم احساس افتخار می‌کنیم. البته که این‌ها نیاز هستند و خیلی خوبه. اما راستش رو بخواهید در خیلی از شرکت‌های به اصطلاح تولیدی و پیشرفته هم دارم کپی‌برداری می‌بینم. جالب اینجاست که سواد رو در حفظ بودن کارهای احمقانه دیگران می‌دونن.
با توجه به آمار طلاق این روزها، اون هم برای جوانانی که ازدواج سنتی رو پشت سر گذاشتن و وارد انتخاب از روی عشق و علاقه شدند، خیلی این موضوع رو شنیدیم که می‌گن:
اگر لیلی و مجنون با هم ازدواج می‌کردن، دو سه سال بعدش طلاق می‌گرفتند.
این که آیا این رشد آمار طلاق، خوبه و بده رو کاری ندارم. به نظرم امروز، مردم برای زندگی خودشون ارزش بیشتری قائلن و حاضر نیستند به خاطر حرف مردم سال‌ها و سال‌ها سختی و عذاب رو تحمل کنند. یعنی از نظر من اگر واقعا آمار طلاق در حد ۷۰ درصد از کل ازدواج‌ها بشه، باز هم چیز عجیبی نیست. جالبه بدونید که اکثر طلاق‌ها توی سه سال اول، و بعد توی پنج‌سال اول رخ می‌دن. در منطقه شمیران تهران، ۸۰ درصد ازدواج‌ها در سه سال اول به طلاق کشیده می‌شه.
این عنوان را زمانی به خاطر آوردم که داشتم بررسی می‌کردم ما مردم، چگونه فرزندان و دوستان خود را به کتاب تشویق می‌کنیم؟
در زیر صرفا می‌خواهم چند مدل رفتار شایع را برایتان بگویم.
مادری به فرزندش می‌گفت، من اگر جای تو بودم توی همه درس‌ها بهترین نمرات را می‌گرفتم. زمان ما امکانات نبود وگرنه من کلی کتاب می‌خواندم.
ما خیلی از خریدهایی که می‌کنیم از جنس پرداخت پول بسیار زیاد برای مواردی است که اصلا ارزشی ندارند. اگر دارید چیز گران‌قیمتی می‌خرید، می‌توانیداز خودتان بپرسید، آیا خرید من، مشابه موارد پایین هست یا نه؟
البته خود شما می‌توانید کلی سوال‌های مشابه ردیف کنید تا زمانی که می‌خواهید خرید‌های از یک حدی بزرگ‌تر رو انجام بدید، راحت‌تر تصمیم بگیرید. یک خطر قرمز برای خودتون تعریف کنید و راحت‌تر انتخاب کنید.
بگذارید من همین اول یک اعترافی بکنم. بخش زیادی از عمر من به بازی گذشته است! در کودکی (۷ سالگی) که مشغول به کارت‌های بازی، مثل کارت‌های زیر بودم.
بعدها آتاری، میکرو، کنسول سگا، سونی، دریم‌کست، نینتن‌دو، پی‌سی و … هنوز هم توی دانشگاه اگر حریفی باشد، NFS یا PES می‌زنم. من بخش عمده یادگیری زبان انگلیسی و تصمیم‌گیری سریع خودم را مدیون همین بازی‌ها هستم. بگذریم…. این بازی‌ها درس‌های بزرگی به من داده‌اند.
پیش‌نوشت: توصیه می‌کنم قبل از این که متن پیش رو ادامه دهید، نوشته‌های زیر را مطالعه کنید.
۱- می‌خواهید نقش کدام خوک را بازی کنید؟ محک سه‌بچه خوک (۱)
۲- می‌خواهید نقش کدام خوک را بازی کنید؟ محک سه‌بچه خوک (۲)
بعید نیست این سری با توجه به سوالات شما دوستان، باز هم ادامه پیدا کند. انگیزاننده این نوشته، سمیرا شیری و سایر دوستان هستند که در زیر بخش دو سوالاتی را مطرح کردند.
یکی از اقوام ما به نام رَحمت (من عمورحمت صداش می‌کردم) صاحب یک مرغ‌داری نسبتا بزرگ و یک مزرعه نسبتا کوچک بود. کمی شاکی بود. یک داستانی را برای من تعریف کرد که نمی‌دانم از کجاست؟ او داستان دو دوست را روایت می‌کرد، که قصد داشتند به صورت شراکتی یک تجارتی را با هم راه بیندازند. نامشان را اصغر و اکبر می‌گذارم.
پیش‌نوشت: در صورتی که بخش «می‌خواهید نقش کدام خوک را بازی کنید؟ محک سه‌بچه خوک (۱)» را نخوانده‌اید، پیشنهاد می‌کنم آن را خوانده، پاسخ خود به آن محک را یادداشت کنید و سپس به ادامه متن بپردازید.
«آلن‌دباتن» در این ویدیو یک حرف جالبی می‌زد:
نیمی از قفسه‌های کتاب‌فروشی به این موضوع اختصاص دارد که شما هر کاری بخواهید می‌توانید انجام دهید. هر چیزی بخواهید شدنی است. از طرف دیگر بخش عمده دیگر از کتاب‌‌ها به عدم وجود اعتماد به نفس مربوط است. یه جورایی انگار افراد حس خوبی نسبت به خودشون ندارن.
