دیدگاه‌های شما و من

این مطلب، یکی از مطالبی هست که بدون خلاصه نویسی روی کاغذ، بنظرم، درک کاملش میسر نخواهد بود. به دلیل تکرار و تاکید دکتر روی ۳ کلمه کلیدی متن (آفرینش، ظهور، بازآفرینی)، و اهمیت فهم آنها و ارتباط شان از نظر نویسنده.

—
با خواندن این مطلب، به یاد دستور گشتاری نوام چامسکی که در کلاس های فن ترجمه تدریس میشد افتادم. (ارتباط آفرینش و بازآفرینی)

اینکه کاربرد زبان و ترجمه‌ی درست در این است که در ترجمه یک متن، نه تنها لغات بلکه یک لول قبل تر، یعنی مفهومی که قبل از زایش آن لغات در ذهن نویسنده بوده (آفرینش) را سعی کنیم به زبان دوم ترجمه (بازآفرینی) کنیم.

و -حداقل برای من- بعد از خلاصه نویسی این مطلب روی کاغذ و تفکیک سه عبارت آفرینش، ظهور و بازآفرینی است که، آن جمله قصار پایان متن را لذتش را میشود چشید، که نویسنده با ظرافت نوشته:

کتاب، مشقی برای آفرینش، ظهور و بازآفرینی رویاست.

—–

یاد صحبتی دیگر از دکتر مدنی میافتم که جایی در همین بلاگ گفته بودند که لذتی که از بعضی موسیقی های بی کلام میشه برد از خواندن هزاران واژه بیشتره (نقل به مضمون) (اشاره به ظهور نه خیلی قوی و نه خیلی ضعیف ولی متعادل) …

و اهمیت ابهام و خلأ در ظهور، که اجازه بازآفرینی بیشتر و بیشتر را به فرد بیننده(شنونده یا خواننده) بدهد برای وصل شدن به آفرینش اولیه…

برای بار چندم مطالب زیبایتان را خواندم، بسیار تأثیر گذار بود ممنون

اهمیت «نوشتن» و «کلمه» باز هم بیشتر برایم پررنگ شد، ممنون

سلام آقای مدنی امیدوارم دوباره نوشتن رو از سر بگیرید. ما منتظریم.

سلام و خدا قوت.من هم از طریق پادکست کارنکن( امین ارامش) با شما اشنا شدم و چقدر از مصاحبه تون لذت بردم و چقدر هم از مطالب وبلاگ.شما در اون مصاحبه گفتید که کتابی درباره سیستم های پیچیده نوشته اید و من هر چه در اینترنت گشتم پیدا نکردم.لطفا اگر کتاب شما در اینترنت هست، ادرس بدید یا عنوانش را بگید.

با سلام
بسیار عالی
سال هاست به دنبال روش درست اندیشیدن و تصمیم گرفتن هستم و حالا پس از حدود 30 سال (من 55 سالمه) وقتی پسرم پرسش‌های آن روزهای من رو می پرسه و تلاش می‌کنم پاسخ‌های درست بهش بدم، متوجه میشم که دستکم میتونم تجربه مناسبی رو بهش منتقل کنم
و زیبایی‌های این گشتن به دنبال راه درست رو، فکر کردن به درستی رو در نوشته های شما هم دیدم. خوشا به حالتون که زودتر از من بهش رسیدید.
برای “تصمیم” جایگزین فارسی پیدا نکردم

سلام آقای مدنی لطفا ادامه بدین و بقیه ی پستها رو هم کامل کنید نقشه راه تون خیلی عالیه . من روزی دو پست می خونم الان به پست چهلم رسیدم.

سلام
من تازه با صفحه شما آشنا شدم
خیلی وقت بود این قدر رک مطلب نخونده بودم و چقدر دوست داشتم.هر چند چند سال از این مطلب میگذره دوست داشتم که نظر خودم رو هم بگم.
من هم خیلی کارها رو دوست نداشتم انجام بدم ولی اون توهمی که سر دسته گله همیشه همه رو به اون سمت میبره ما رو هم باخودش برد به اون سمت.
مهمترین نکته اینه که هنوز با خودمون نمیتونیم حرف بزنیم بقیه مسایل در درجه بعد قرار داره.
خیلی طولانی میشه بخوام بگم ولی …
ممنون بابت مطالبتون

بعضی رفتارهای بد ما ریشه درکودکی ما دارند و ترک آنها مشکل است،مثل کسیکه خشم ریشه دار از رفتارهای خانواده دارد، ودر بزرگسالی اون خشم را درشرایط گوناگون نشون میده، بااینکه خودش بیشتر رنج میکشه، پس سوال اینجاست که با چنین رفتارهای بدی چگونه باید برخورد کرد

درود بر شما ، همین که با این متن ها آدم رو به تفکر می‌اندازید، موهبت بزرگیست. بیشتر بنویسید تا بیشتر از شما و تحارب‌تون بیاموزیم

سلام
حاجی! فقط تو خوبی، و اون افکارت، و اون امریکا که چگوارا رو اعدام کرد با شناسایی سازمام سیا و همین آخوندای خودمون.
راضی شدی عزیزم
خوش باشی
بازم بنویسی ما می خونیم
ولی به قول خواجه ی رندان :
عیب می جمله بگفتی، هنرش نیز بگو
ترک انصاف مکن بهر دل عامی چند!
عزّت مزید

مقاله ی خوب و جامعی بود. تو این روزها که مردم کمتر کتاب مطالعه می‌کنند و بیشتر توی شبکه های اجتماعی وقت میگذارند خیلی خوبه که از کتاب و کتابخوانی می نویسید. از کودکی اهل مطالعه هستم و هیچ دوستی نزدیکتر از کتاب ندارم.
کتاب دست دوم

عالی بود.
چندین بار این رو خوندم.
اما بازهم خوندم.
هروقت بلاگتون رو میخونم.
برای ادامه دادن جدی‌تر میشم و بی‌بهانه.
کاش نوشتن رو اینجا ادامه می دادید.
حیفه واقعا…
میدونم برای خودتون شاید آورده‌ بالایی نداشته باشه. اما برای مخاطبان حیفه.
کاش سرفصل جدیدی رو دوباره شروع کنین.
مثل همون چرا کتاب بخوانیم‌ها، که من شاید سه چهاربار همه‌ششون رو خوندم.

با عرض سلام و احترام
ترجمه کتاب مستری جرج لنرد در دسترس هست؟
کدوم انتشارات؟
تعریف شما جالب بود واسم خواستم ترجمه کتاب رو بخونم.
پیشاپیش ممنونم از راهنمایی تون

عرض ادب

ترسناک بودنِ اینکه آدم مجبور شود روزی « با یک لیوان چای » ، « از یک لیوان چای » لذت ببرد برای من غیر قابل هضم و حذف است از نظر ذهنی. (اشاره به این کسانی که زندگی رقابتی و کاری مالی را رها میکنند و میروند خود را غرق سفر میکنند با قرض و قوله، و مدام از چای هایشان لذت میبرند ۲۴ ساعته)

اما اگر خیلی جا های زندگی آدم اوکی باشد، یا به ادبیات شماْ حداقل ها را تیک زده باشد، و خیالش راحت باشد(نه خیلی راحت)، آن وقت بله از یک لیوان چای میتوان لذت برد، و مناسب است این لذت بردن. (بنظرم)

مشتاق خواندن نظرات مخالف دوستان ام هستم ….

تشکر از این مقاله خوب تان