دیدگاه‌های شما و من

خوب خود تصمیم گرفتن پروسه ایه…. اگر کسی تا 30 سالگی استعداد توانایی و هدف خودشو نشناخته باشه و انتخاب نکرده باشه و تو مسیری نباشه عقبه ایا؟دیره؟چجوری اصلا باید فهمید چه راهی؟!

چرا هر کتابی متنی نوشته ای حتی برنامه نویسی و ریاضی هیلی خیلی برام گذراست و زود از یادم میره؟ با اینکه سالها ریاضی خوندم کامپیوتر و روانشناسی حتی موقع خوندنش مثال زدم و تحلیل کردم بعد از مدت کوتاهی انگار نه انگار هرگز خوندم با توجه به سنم بعیده الزایمر باشه مشل فیزیکیه یعنی؟

خوب مشکل من همینه(شاید نه فقط من…!) نه میتونم برم نه میتونم درستش کنم نه میتونم بمونم نه میتونم بگم به من چه از همه جا مونده
واقعا برای من راه حل چیه؟
کتاب میخونم مطالب شمارو میخونم کلی چیزای مثبت و کارای مثبت تاثیر لحطه ای بعدش حال و روز خودمونو اخبارو بقیه رو هم میبینم و میشنوم اونم تاثیر میذاره…
خدای من واقعا پیچیدست نمیدونم چکار کنم با این همه سردرگمی… دیگه نه هدفی نه انگیزه ای نه امیدی میمونه کاملا سرخورده و خنثی

چرا این همه ضوابط و قواعد زیاد و سفت و سخت برا خودتون گذاشتین؟ بخصوص بحثم سر سفت و سخت و قطعی بودنشون هستش. (منظورم تنها این پست نیست) چرا اهل نرمش و سازش نیستین اصلا. از این جهت بیشتر برام سوال ایجاد شده که ذهنیت من اینه که آدم هر چی مطالعه بیشتر و ذهن بازتری داشته باشه، قطعیت ها هم به مرور رنگ میبازن.

پریسای عزیز، هر چند که احتمال می دم متنی که بهش ارجاع می دم رو خونده باشی، اما خوب برای اون یک درصدی که ممکنه ندیده باشیش، دیدنش رو پیشنهاد می کنم: http://yon.ir/oyOK6
تاکتیک شخصی خودم برای اکستریم ها(مواردی که زیادی سخت یا زیادی آسان هستند، مطالعه ی نقد هاست.)
البته نمی دونم این عادت خوب یا بدیه، که قبل از مطالعه ی کتاب ها و فیلم ها و گاهی هم زمان و گاهی هم بعدشون، خیلی وقت ها به نقدها پناه می برم(انتقادات نه!نقد حرفه ایی منظورمه!). به هر حال زوایای دیدی هستند که ممکنه من از داشتنشون به هر دلیلی محرومم.خاطر نشان نمی کنم که نقد هایی که از تحلیل و برداشت خودم دورند، چه قدر بیشتر آدم رو به چالش می کشن، و اون هایی که نزدیک می اندیشند، ریزه کاری هایی رو وا می شکافند که لبخند به لبت میارن.

سلام بر جناب میثم عزیز و سایر دوستان
ترجمه ای نادقیق و شاید نادرست:
“خواندن آسان است ولی نوشتن لعنتی سخت است، اما اگر درست انجام شود آن نیز آسان خواهد بود و این یک راه مقابله با این مشکل است. اگر[نوشته ای]به طور ناگهانی نوشته شده است، خواندن آن دشوار است. در این حالت آن چیزی [ ارزش افزوده ای] که یک نوشته دقیق می تواند به خواننده دهد به او داده نمی شود.”

اتفاقن دیروز داشتم بخشی از کتاب شیوه‌های دیدن جان برجر رو برای سومین بار می‌خوندم. خیلی سخت بود و واقعن کلافه شده بودم. کتاب کم حجمیه و شاید شما انتظار نداشته باشید که انقدر طول بکشه اما باید برخی از جمله‌ها رو چندبار می‌خوندم و بعد برای خودم تحلیل می‌کردم.
بعد به این نتیجه رسیدم یک قسمتی از سختی کتاب برای من اینه که کتاب تقریبن خلاصه شده است و برای فهمیدن مطالبش باید پیش‌نیازهایی رو بدونم. البته فکر می کنم توضیحات مستندش کامل‌تر باشه.
فکر می کنم خوب باشه که یک وقت هایی از خودمون بپرسیم چرا این کتاب سخته برای من؟ این باعث میشه به موارد دیگه‌ای پی ببریم. گاهی ترجمه مناسب نیست و گاهی نیاز به مطالعه بیشتر و پیش‌نیاز داریم.

سلام میثم عزیز.
من زبانم خوب نیست ولی سعی میکنم فهم خودمو بنویسم.
«یه متن که به سادگی قابل فهمه,با سختی و مشقت نوشته شده .برعکسشم هست.اگه نامرتب نوشته شده باشه خوندنش سخته.اینطوری اون مفهومی که یه نویسنده با دقت به خواننده منتقل می کنه رو نمی تونه به خواننده منتقل کنه.»

سلام میثم عزیز
همین چهارشنبه اخیر یک کتاب رو تموم کردم که در حین خوندش آنقدر سختی کشیدم و باورهای ذهنیم تغییر کرد و نیاز به تمرین داشت که بعد از اتمام کتاب مجبور شدم چهار ساعت فیلمهای مورد علاقمو ببینم تا به شرایط ثابتی برسم و مجددا برگردم فصل به فصل بخونم تمرین کنم و فرصت بدم تحکیم بشه در حافظه ام. در ضمن می خواهم بدونید برای هر مطلبی که منتشر می کنید چقدر سپاسگزار و ممنونم .بی نهایت…

سلام
نوشته هاتون هر کدوم زیبایی خودشون رو دارند و منحصر بفردند.
ی سوال: کتاب میخونم، ثبت ساعات (به روش تعداد، مساحت و عمق) میکنم، اما وقتی به عقب برمیگردم فکر میکنم خیلی از مطالب کتابها یادم نیست! روش خوندنم اشتباهه یا چی نمیدونم؛ خیلی هم منتظر شدم تا شما در مورد روشهای مطالعه بنویسید که متاسفانه ندیدم در مورد روشهایی که مطالب دیرتر از ذهنمون بره بنویسید.

سلام
ترجمه ی پیشنهادی :
فردی که همواره از خودش ناراضی ست ، دائما به دنبال انتقام از دیگران است. اگر این دیگران که ما باشیم نیز، نگاه مذموم او را پذیرا باشیم، قطعا قربانی تصمیمش خواهیم بود.
یک نگاه زشت انسان را عبوس و رنجور می سازد.

سلام به جناب میثم عزیز و سایر دوستان بزرگوار:
بعد از خوندن این پست فکر کردم که علاوه بر مثال های خیلی جالب شما چطور به صورت عملی واسه خودم به کار بگیرمش و یک مورد واقعی برای کاربرد خودم به ذهنم رسید.

مثال من در زمینه کاریه
در حین فرایند استقرار نرم افزار یکپارچه مدیریت سازمان (ای ار پی) آقای سنگ انداز یکی از مدیران میانی مشتری و کاربران زیر دستش در برابر تغییر سیستم به شدت مقاومت نشان داده و در چندین مرحله برخوردهای خیلی ناجوری با تیم استقرار داشته اند با این وجود با فشار مدیران ارشد هولدینگ بالاسری پروژه تا میانه راه پبش رفته و در حال حاضر به مرحله ای رسیده ایم که نیاز به کنترل پارامترهایی در سیستم قدیم و جدید وجود دارد که اتفاقا همین آقای سنگ انداز و کاربران زیر دستش با دستور مدیر عامل باید این مغایرت ها را کنترل نمایند ضمنا در سیستم قبلی هیچ گزارش مناسبی از این پارامترها وجود ندارد و ایشان باید چند صد شیت را پرینت بگیرد و همراه با کارمندان زیر دست خود این کار را انجام دهند .
رویکرد انتقام بد😈😈: اقای سنگ انداز و کارمندانش هیچگونه همراهی مناسبی با ما نداشته اند و الان وقت انتقام است و باید کمی ادب شوند در نتیجه باید زمان بسیار زیادی را صرف نمایند و چندین روز تا دیر وقت سر کار بمانند و چمشان کور شود😉😉 و این کارو انجام بدهند.
رویکرد انتقام خوب😆😆 :
در دیتا بیس سیستم قبلی یک کواری بنویسم و اطلاعات مورد نیاز رو در بیارم همراه با اطلاعات سیستم جدید در یک شیت اکسل بریزم و با اموزش وی لوکاپ اکسل به کاربران، کل مغایرت گیری در زمان بسیار کوتاهی انجام شود.
مزایا:
با دیتا بیس سیستم قبلی و تیبل های آن آشنا می شوم.
ممکن است در حین نوشتن کو اری نیاز به استفاده از دستور جدیدی باشد و مطلب تازه ای یاد بگیرم.
زمان انجام پروژه حداقل یک هفته سریعتر می شود
کاربران حس خوبی پیدا میکنند و احتمالا در اینده رویکردشان تغییر کند
پی نوشت : یکی از عوامل اصلی شکست اجرای پروژه های بزرگ ای ارپی (نه فقط در ایران بلکه در کل در دنیا) که در مطالعات به آن اشاره می شود همین مقاومت کاربران در برابر تغییر می باشد.

ترجمه ای نادقیق و شاید نادرست :

“کسی که از خودش ناراضی است، همواره برای انتقام آماده است و اگر قرار باشد همواره نظرات منفی و زشت او را تحمل کنیم، ما[ یعنی دیگرانی که اطراف او هستیم ]قربانی خواهیم شد. [چنین شخصی ]برای ابراز و نشان دادن دیدگاه منفی و زشت خود یک اتفاق بد و غم انگیز رقم خواهد زد.”

سلام وقتتون بخیر
من یک هفته است که با وبلاگ شما اشنا شدم.احساس می کنم در هر پست تلنگرهایی ارزشمندی وجود داره که اگر کمی بهش فکر کردن وبراش ارزش قائل شد، ادم رو میتونه در مسیر بهتری قرار بده.به شخصه هیچ وقت ادعای کتاب خوان بودن رو نداشته و ندارم.اما هنوز لذت کتاب خوندن در وجودم هست.واین امیدوارم این لذت بتونه من رو در مسیر درست قرار بده.ترجیح می دم کتاب کاغذی بخونم تا کتاب الکترونیکی حتی اگر کتاب درسی باشه.
ممنون از مطالب خوبتون.
متشکرم

فرمایشتون متین و من هم قبولش دارم. ولی در مورد کتابی چون جنگ و صلح چی؟ تعداد بسیار زیاداسمها و نامهای خانواده ها و مکانها ؟
در حالی که این کتاب از شاهکارهای ادبی است و حتی به نوعی کتاب فلسفی هم به حساب میاد.
با تشکر