ما معمولا در طلب آنیم که نیست! آن چه هست ارزش ندارد.

در زمان گذشته (سال‌های جنگ) معمولا اکثر چیزها را با کوپن (یارانه کاغذی) ارائه می‌کردند. از نفت و شیر بگیر تا روغن و برنج. خیلی از اجناس رو هم دولتی می‌دادن و زود تموم می‌شد. یه جورایی زمان زیادی نداشتی تا جنس مورد نظر رو خرید کنی. یعنی می‌دیدی یک مغازه، کفش دولتی (مثال) آورده با قیمت پایین. بیشتر ...