پیش‌نوشت ۱: قصد من از این نوشته اصلا انکار پیشرفت کشورهای عربی نیست. همچنین تایید احزاب و شهرداری حاکم در ایران و تهران نیست! فقط قصد دارم فارغ از مسائل نژادی و خودباختگی، یک نگاه منصفانه‌ای به اوضاع داشته باشیم.
پیش‌نوشت ۲: متاسفانه این پست پر از عکسه و این دو تا نتیجه داره، اول اینکه حجم این صفحه خیلی زیاد می‌شه. دوم، خیلی از عکس‌ها مرجع نخواهد داشت. من به همین خاطر هیچ عکسی از خودم (بعدها کلی عکس رو به اشتراک می‌گذارم) نگذاشتم. همه عکس‌ها توی گوگل قابل جستجو بوده و من هیچ ادعایی روشون ندارم. اما در اون مکان‌ها حضور داشتم و به جرأت می‌تونم بگم که تقریبا همشون نسبت به عکس واقعا خوشگل‌ترن (آبشار تهران، پل طبیعت، پارک نهج‌البلاغه).