یک مشکلی من داشتم و دارم. گاهی افراد به خودشون این اجازه رو به من می‌دن که بهم بگن:
تو که این همه کتاب خوندی، این همه ادعا می‌کنی، چرا با من این جوری رفتار می‌کنی؟ چرا زیادی به من وقت نمی‌دی؟ چرا همه چیز رو نمی‌بخشی؟
سوال من همیشه اینه که:
من کجا گفتم که همه رو می‌بخشم؟ من کجا گفتم که به آدم‌هایی که آزارم می‌دن محبت می‌کنن؟ کجای این وبلاگ یا کجای عمرم گفتم که من عصبانی نمی‌شم؟ شاید گفته باشم تلاش می‌کنم خشم نگیرم، اما این هیچ ربطی به عصبانیت من نداره.
