شاید یکی از اصلی‌ترین دلایل موفقیت، به تعویق انداختن لذت باشه. در کتاب «هفت عادت مردمان موثر» از استفان کاوی (که یکی از تاثیرگذارترین کتاب‌ها برای شروع مسیر زندگی موفق هست) کارها به ۴ دسته تقسیم می‌شوند.
۱- فوری و ضروری
۲- فوری و غیر ضروری
۳- غیرفوری و ضروری
۴- غیرفوری و غیر ضروری
خیلی از کارها فوری هستند ولی ضروری نیستند، یعنی نیاز به پاسخ فوری از طرف شما دارند ولی ضروری نیستند، مثل تماس فامیل، دوست آشنا. درخواست‌هایی که خانواده و همکاران از شما دارن. انجام دادن کارهای روزمره و از این دست.
می‌دانم، شاید ربط این دو کمی سخت باشد، اما سعی دارم ارتباطی ایجاد کنم بین قابل اعتماد بودن و خواندن کتاب. همچنین نخواندن کتاب کامل و مقابل چشم چرانی.
تعریف شما از چشم‌چرانی چیست؟ کسی که چشم خود را به چرا می‌برد بدون اینکه مواظب باشد چه به خورد چشم خود می‌دهد. ممکن است علف هرز بخورد، گیاه سمی بخورد. یعنی اگر شما هر مجتوای دیجیتالی (شبکه اجتماعی،سایت)، جریده‌ای (زرد، غیر تخصصی)، کانالی از تلویزیون و ماهواره (در حالت کلی)، فیلمی، کتابی، شخصی (که زن و مرد نمی‌شناسد) را ببینید بدون اینکه از آن آگاه باشید، در واقع ذهن و چشم خود را در علفزاری که دیگران گسترانده‌اند چرانده‌اید.
شاید با تمام محاسبات شما ۱ مساوی ۴ نشود، اما کافی‌است در حلقه Z3 (پانویس ۱ را ببینید) صحبت کنیم، نه تنها ۴ برابر ۱ است بلکه ۲۲ هم برابر ۱ است. نیازی نیست خیلی وارد جزئیات ریاضیاتی این موضوع شوید. حتی در ریاضیات سرسخت و دقیق هم، یک موضوع جزئی کوچک هم می‌تواند درست یا اشتباه بودن یک گزاره را تغییر دهد.
با خیلی از افراد دور و برم برخورد داشتم که دوست داشتن کتابخوانی رو شروع کنن اما هیچ وقت موفق نشدن، یا حتی کتاب می‌خونن اما لذت خاصی از این امر نمی‌برن. سعی دارم تجربیات خودم رو در این زمینه ارائه کنم. شاید کمک کنه به بعضی‌ها. خوشحال می‌شم که اگر کمکتون کرد به من اطلاع بدید.
برای اینکه بتونم بهتر و طبقه‌بندی شده مطالب رو ارائه کنم، یک دسته با عنوان کتابخوانی قرار می‌دم که به ترتیب پست‌های مرتبط رو در اون قرار بدم.
سال‌هاست که می‌خواستم جایی مباحثی که برام جالب هستند رو ارائه کنم. سعی می‌کردم تحت عنوان سخنرانی در دانشگاه‌های مختلف یا برگزاری کارگاه این کار رو کنم. اما این موضوع محدودیت‌هایی داشت. چند سالی می‌شه که دو تا وبلاگ رو مرتب مطالعه می‌کنم
کلی ایده، دانش و لذت بردم از خوندن این دو. مدت‌ها دنبال روزی بودم که جرات نوشتن ذهنیات آشفته خودم رو داشته باشم. کلی تجربه، موفقیت، شکست و اشتباه هست که می‌شه نوشت. این اواخر هم با شاهین کلانتری آشنا شدم (http://shahinkalantari.com/) که خیلی بهم جرات داد. کمی در پادپرس padpors.com و سایر سایت‌ها هم نوشتم، اما دیگه احساس کردم نیاز هست تاخودم جریان موضوعات رو به دست بگیرم. نکته مهم برای ادامه اینه که قصد ندارم محیط خیلی آکادمیکی داشته باشیم اینجا.
