پیشنوشت: شاید از متن برداشت کنید که بخواهم مثل پایان فیلمها و کتابهای پرافتخار یا در لحظه پیروزی، تشکر کنم. اما شما این متن را به مثابه «مراجع یک مقاله» در نظر بگیرید. یعنی دادن ارجاع در آن واجب است و مهم نیست این مقاله (یا کتاب) چقدر افتضاح یا چقدر خوب باشد (پانوشت 0). شاید نوشته «فریب «هر کی تلاش کنه موفق می شه» رو نخورین» از جادی هم کمی من رو وسوسه کرد تا در مورد اینکه «چطور شد این وبلاگ رو آغاز کنم» بنویسم. نمیخواهم دیر بنویسم تا یک وقت سوء برداشت شود که پس از پیروزی (یا شکست) این متن را نوشته. این کار را میکنم تا نوشتهام بیشتر بوی واقعیت داشته باشد.
دسته: دوستش دارم
لزومی نداره به پیتزا سس بزنید!
در زیر صرفا چند گزاره آوردم که شاید به دردتون بخوره.
- لزومی نداره به پیتزا سس بزنید، شاید اون پیتزا خوشمزه باشد.
- لزومی نداره توی سفر، جوجه بزنید! شاید منظرههای قابل کشف، باارزشتر باشند.
- لزومینداره هر جایی حرف بزنید، شاید سکوت بهتر باشد
- لزومی نداره جواب هر سوالی رو بدید و بدتر از اون در جواب هر متن بیربط به شما (منظورم بیشتر در شبکههای اجتماعی است) متنی بنویسید.
- لزومی نداره با چای خوشطعم، قند و شکلات بخورید.
- لزومی نداره به قهوه میت و شکر بزنید.
معمولا، پیتزایی رو سس میزنن که نخوان طعمهای موجود رو در دهان تفکیک کنند. یعنی اون پیتزا طعمش و محتویاتش اونقدر داغونه که باید با سس و نوشابه بخوریدش تا بشوره ببره پایین. برای ساندویچ هم همینطور. پس اگر پیتزایی خوبی گیرتون اومد، سعی کنید طعم خودش رو کشف کنید. با فکر و تلاش سعی کنید کشف کنید چه ادویهای توش زدن و چه موادی رو توش به کار گرفتن.
داستان: در هندسه (یادگیری) راه شاهانه وجود ندارد.
این داستان به نظر من خیلی مهمه و باید برای شاگردها، فرزندها و اطرافیانمون تعریف کنیم. فکر کنم، اقلیدس جزء اولین ریاضیدانانی باشه که ما در دبستان شناختیم. قضیههاش معروفن. اما یک روایت جالب هم در مورد ایشون هست.
در زمان اقلیدس (۳۶۵–۲۷۵ پیش از میلاد)، یادگیری دانش به این راحتی نبود، دانستنیهای زیادی هم وجود نداشت. طبق مطالعاتی هم که من داشتم، در اون زمان، هندسه جزء پیشرفتهترین و عمیقترین حوزههای دانش بود. این بوده که بطلمیوس اول، پادشاه مصر و لیبی ترغیب میشه (از طرف اطرافیان) که بره پیش اقلیدس و هندسه یاد بگیره. اما نکته اینجا بود که فهم و درک اصول هندسه سختتر از این حرفهاست (خدا رو شکر فهمید!) و از اقلیدس طلب راه سادهتری برای یادگیری کرد. اینجا بود که اقلیدس در جواب میگه:
در پاسخ به مهدی: خودزنی نکنیم، اوضاع آنقدرها هم بد نیست! تهران در مقابل دوبی | مقایسه چالش محیط زیست
در زیر پست «خودزنی نکنیم، اوضاع آنقدرها هم بد نیست! تهران در مقابل دوبی» مهدی عزیز یک لینک گذاشت به صفحهای از سایت انتخاب که آقای حقانی در اون گفته:
به طور غیرقانونی در پارک مادر برج سازی کردند/ هیچ پروانه ای در دوره قالیباف صادر نشده که درآن تخلفی نباشد / تراکم ها پیشاپیش واگذار شده / بسیاری از زیرساخت ها از بین رفت / شورای چهارم کوتاهی کرد
خودزنی نکنیم، اوضاع آنقدرها هم بد نیست! تهران در مقابل دبی.
پیشنوشت ۱: قصد من از این نوشته اصلا انکار پیشرفت کشورهای عربی نیست. همچنین تایید احزاب و شهرداری حاکم در ایران و تهران نیست! فقط قصد دارم فارغ از مسائل نژادی و خودباختگی، یک نگاه منصفانهای به اوضاع داشته باشیم.
پیشنوشت ۲: متاسفانه این پست پر از عکسه و این دو تا نتیجه داره، اول اینکه حجم این صفحه خیلی زیاد میشه. دوم، خیلی از عکسها مرجع نخواهد داشت. من به همین خاطر هیچ عکسی از خودم (بعدها کلی عکس رو به اشتراک میگذارم) نگذاشتم. همه عکسها توی گوگل قابل جستجو بوده و من هیچ ادعایی روشون ندارم. اما در اون مکانها حضور داشتم و به جرأت میتونم بگم که تقریبا همشون نسبت به عکس واقعا خوشگلترن (آبشار تهران، پل طبیعت، پارک نهجالبلاغه).