محک سه بچه خوک (۴)، باز هم می‌گویم ژن‌ها و نقطه شروع، متاسفانه سرنوشت شما را تعیین می‌کنند!

3 دیدگاه در “محک سه بچه خوک (۴)، باز هم می‌گویم ژن‌ها و نقطه شروع، متاسفانه سرنوشت شما را تعیین می‌کنند!”

1. «باز هم می‌گم به هیچ وجه منکر عادات، تمرین و … نیستم، اما حرفم اینه که من به عنوان میمون، لزومی نداره کلی تمرین کنم مثل ماهی شنا کنم! یا ماهی شاید هرگز نتونه بیاد مثل من از درخت بالا بره. اون همه سال انرژی و … رو برای یک چیز بهتر بگذار.»
   اما خب تو تلاش می‌تونم یه بخش‌هایی از خودم رو پیدا کنم، شاید یک استعدادی در من هست که اصلا نمی‌دونم ولی تو تلاش تازه می‌بینمش، یا اگر همون اول راه جا نزنم و صبوری کنم کم‌کم خودش رو نشون بده. گاهی اوقات لازم هست به خودمون سختی بدیم وگرنه تجربه‌های جدید رو از دست می‌دیم، بالاخره یه حرکتی باید بکنم تا بفهمم میمونم یا ماهی.(امیدوارم برداشتم از نوشته‌هاتون اشتباه نباشد.)

   پاسخ

   1. به نوعی حق با شماست.
      اما هدف اصلی من از طرح این موضوعات تمرکز بر عزت نفسه! توی بخش ۳ همین سری توضیح دادم. موضوع اینه که الان کجاییم؟
      این که چجوری راه خودمون رو پیدا کنیم و استعدادمون رو یک بحث دیگه‌ای هستش. مشکل اینه که اغلب اوقات ما باید رقابت کنیم تا راحت زندگی کنیم وقت زیادی هم نداریم. توان تحمل سرخوردگی زیادی هم نداریم. از طرف دیگه، رسیدن به حدی که بتونید بفهمید واقعا چی هستید کلی طول می‌کشه و سختی داره. یعنی حتی ممکنه سختی رو هم بکشید اما نفهمید چکاره‌اید.

      یکم باید حساب کتاب داشته باشیم. به نظرم اگر طبق برنامه (که در موردش صحبت خواهم کرد) پیش بریم، تحمل سختی و تلاش خوبه. اما باید از دور خود پیچیدن الکی جلوگیری کنیم.
      ممکنه در یک دام‌های سختی بیفتیم که باید کلی آدم قوی پیدا بشن تا بیان کمکتون کنن از چاه در بیایین. هر وقت بدون برنامه، سختی (مزمن یعنی از یک مدتی بیشتر) کشیدید، بدونید یک جای کارتون اشتباهه! اون درد و سختی دیگه لذت داره.

      پاسخ

      1. عالی بود

         پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.