دیدگاه‌های شما و من

سلام؛
ممنون از نوشته‌هاتون. دنبال فرصتی بودم که به‌خاطر چیزهایی که اینجا یاد می‌گیرم ازتون تشکر کنم. با اینکه ندیدمتون و صرفاً بلاگ رو می‌خونم و رادیوتصمیم رو دنبال می‌کنم، اما شما رو معلم خودم می‌دونم.
نوشته‌هاتون هم انگیزه‌بخشه و تلنگرزننده؛ وقتایی که میام اینجا بعدش به فکر فرو میرم🙂
امیدوارم همیشه سلامت باشید و بیشتر اینجا بنویسید (و زودتر فصل دوم رادیوتصمیم رو شروع کنید).

سلام خیلی خوشحال شدم از اینکه وبلاگتون اپدیت شد من تقریبا همیشه چک می کنم این خونه رو
احتمالا من هم جز کسانی هستم که جز سلام و علیکی برای شما قابلیت گفتگویی ندارم چون چیزی در چنته ندارم چون صحبت اشنا رو خوب نبردم جلو اما با شوق مطالب شما رو میخونم و غرق میشم در مفاهیم و سرمست میشم از شراب سخن شما

سلام
وقتی دیدم توی وبلاگ های بروز شده ام، وبلاگ شما هم هست خوشحال شدم. اون بخش دارک مساله خیلی خوب بود چون مدتهاست بهش فکر میکنم. اون نمودار جمعیت جهان هم جای تامل داره شاید ما رسیدیم به نقطه اوج نمودار و با تصمیم خودمون (همونطور که الان توی همه جای دنیا کاهش جمعیت خودخواسته زیاد شده) یا به اجبار طبیعت و منابع و شرایط اقلیمی قراره بیوفتیم تو سرازیری که در نهایت باز تمام افراد دنیا بشن اندازه دو قرن قبل.
شاید صفحه های روشن (موبایل، تبلت و…) قراره جای اون جمعیت کم شده از دنیا رو پر کنه برای آدمها. فکر میکنم به مرور خیلی چیزها مثل همون سکس و فرزندآوری هم توسط تکنولوژی یا اختراع جدید برآورده میشه. اصلا دلم نمیخواد توی اون زمان باشم (البته اگر تا چند دهه بعد امکان اینکه بتونم توی قرن بعد هم حضور داشته باشم فراهم بشه یه انتخاب دیگه هم به گزینه ها اضافه میشه که خیلی سخته: اتانازی)

خوشحالم بعد مدت ها وبلاگ را آپدیت کردین، همش اینجا سر میزدم و منتظر پست جدید بودم ولی صفحه اول نوشته بود: هر کسی باید کار خودش را انجام بده، هر چند به ضرر شماست. من از سال ۹۷ نوشته های فوق العاده دقیق و عمیق شما را میخونم و لذت میبرم.

سلام چقدر خوشحال شدم که مطلب جدیدتون رو دیدم. من هیچوقت بلاگ رو ترک نکردم 🙂 خیلی چیزا رو چندباره خوندم و نت برداشتم و همون نت ها رو هر چندماه بین دفترهام جابجا کردم و خلاصه کردم و طبق اونها برنامه هایی برای خودم ریختم.
ازتون ممنونم واسه وقت و انرژی ای که روی این کار گذاشتید و هنوز هم پیگیر هستید.

سلام
از نوشته خوبتون سپاس گزارم و خوشحالم که نوشته های شما رو دنبال میکنم، و صد حیف که در زمان انتخاب رشته دانشگاهی ام هنوز تکنولوژی ارتباطات به این شیوه متداول نشده بود و به هر حال تا این جا یک مسیر تحصیلی طی شده.
سوالی که در ذهن من رو این روزها بیشتر درگیر کرده، این هست که در شرایط کنونی اغلب ما مشغول در کارهایی هستیم که معمولا ارتباط اندکی با رشته تحصیلی داره، و معمولا در شرکت های کوچک به دلیل اوضاع اقتصادی، معمولا افراد تبدیل به آچار فرانسه میشوند(همه کاره و هیچ کاره! ) به خصوص در شرکت های نوپا و استارتاپو و حتی شرکت‌های دچار بحران. بعد از مدتی متوجه میشوی که این مدت به دلیل شرایط کاری در موضوعی عمیق نشده ای و مهارت حرفه ای کسب نکردی! چه توصیه ای برای این افراد داريد؟

سلام
تمام فایل‌های صوتی رو گوش دادم.
برای من مفید بود.
از شما سپاسگزارم.
شاد و تن‌درست باشید

خوشحالم که طلسم این وبلاگ رو بعد از سه سال شکستید. امروز که داخل اینوریدر دیدم مطلب جدید منتشر کردید خیلی خوشحال شدم. قلمتون خیلی خوبه. امیدوارم این دو تا مطلب جدیدتون بهونه‌ای بشه برای ادامه ‌ی نوشتنتون تو اینجا.

به به
میثم عزیز
چقدر خوشحالم که بعد حدود ۳ سال، چراغ این‌جا رو هم روشن کردی.
البته توی لینکدین دنبالت می‌کردم )می‌کنم( ولی خب بلاگ چیز دیگه‌ایه
وقتی میاییم اینجا حس می‌کنیم اومدیم خونه تو مهمونی 😉
درود بر تو

خیلی خوش حالم که بر گشتین. من یک ماهه که باهاتون اشنا شدم و خوشحالم که فعالیتتون ادامه پیدا می‌کنه

بسیار عالی🌱

خوش برگشتید آقای مدنی عزیز، حتما و با کمال میل ، رادیو تصمیم رو دنبال میکنم.

@#بدنم می خارد@#
(به نظر من کوچکترین داستان جهان داستان ​۳کلمه ای منه)
این داستان نشانده دهنده نعشگی بعد از بافور میدهد که خودش دنیاییه داستان بجای خود.
ها🙃😇🛌

حالا که طاهای من ۷سالشه به عقب نگاه میکنم میبینم کمیت اجازه نداده به کیفیت فکر کنم.
بهترین مدرسه_بهترین معلم_بهترین لباس_بهترین دوچرخه
رشدش خیلی وقتها یادم رفته
#تربیت_انسان_بهتر_یادم_رفته

برا تربیت فرزندم
#انسانم_آرزوست

او زیبا بود اما من نه
های🙂