سلام خیلی خوشحال شدم از اینکه وبلاگتون اپدیت شد من تقریبا همیشه چک می کنم این خونه رو
احتمالا من هم جز کسانی هستم که جز سلام و علیکی برای شما قابلیت گفتگویی ندارم چون چیزی در چنته ندارم چون صحبت اشنا رو خوب نبردم جلو اما با شوق مطالب شما رو میخونم و غرق میشم در مفاهیم و سرمست میشم از شراب سخن شما
سلام
وقتی دیدم توی وبلاگ های بروز شده ام، وبلاگ شما هم هست خوشحال شدم. اون بخش دارک مساله خیلی خوب بود چون مدتهاست بهش فکر میکنم. اون نمودار جمعیت جهان هم جای تامل داره شاید ما رسیدیم به نقطه اوج نمودار و با تصمیم خودمون (همونطور که الان توی همه جای دنیا کاهش جمعیت خودخواسته زیاد شده) یا به اجبار طبیعت و منابع و شرایط اقلیمی قراره بیوفتیم تو سرازیری که در نهایت باز تمام افراد دنیا بشن اندازه دو قرن قبل.
شاید صفحه های روشن (موبایل، تبلت و…) قراره جای اون جمعیت کم شده از دنیا رو پر کنه برای آدمها. فکر میکنم به مرور خیلی چیزها مثل همون سکس و فرزندآوری هم توسط تکنولوژی یا اختراع جدید برآورده میشه. اصلا دلم نمیخواد توی اون زمان باشم (البته اگر تا چند دهه بعد امکان اینکه بتونم توی قرن بعد هم حضور داشته باشم فراهم بشه یه انتخاب دیگه هم به گزینه ها اضافه میشه که خیلی سخته: اتانازی)
خوشحالم بعد مدت ها وبلاگ را آپدیت کردین، همش اینجا سر میزدم و منتظر پست جدید بودم ولی صفحه اول نوشته بود: هر کسی باید کار خودش را انجام بده، هر چند به ضرر شماست. من از سال ۹۷ نوشته های فوق العاده دقیق و عمیق شما را میخونم و لذت میبرم.
سلام چقدر خوشحال شدم که مطلب جدیدتون رو دیدم. من هیچوقت بلاگ رو ترک نکردم 🙂 خیلی چیزا رو چندباره خوندم و نت برداشتم و همون نت ها رو هر چندماه بین دفترهام جابجا کردم و خلاصه کردم و طبق اونها برنامه هایی برای خودم ریختم.
ازتون ممنونم واسه وقت و انرژی ای که روی این کار گذاشتید و هنوز هم پیگیر هستید.
سلام
از نوشته خوبتون سپاس گزارم و خوشحالم که نوشته های شما رو دنبال میکنم، و صد حیف که در زمان انتخاب رشته دانشگاهی ام هنوز تکنولوژی ارتباطات به این شیوه متداول نشده بود و به هر حال تا این جا یک مسیر تحصیلی طی شده.
سوالی که در ذهن من رو این روزها بیشتر درگیر کرده، این هست که در شرایط کنونی اغلب ما مشغول در کارهایی هستیم که معمولا ارتباط اندکی با رشته تحصیلی داره، و معمولا در شرکت های کوچک به دلیل اوضاع اقتصادی، معمولا افراد تبدیل به آچار فرانسه میشوند(همه کاره و هیچ کاره! ) به خصوص در شرکت های نوپا و استارتاپو و حتی شرکتهای دچار بحران. بعد از مدتی متوجه میشوی که این مدت به دلیل شرایط کاری در موضوعی عمیق نشده ای و مهارت حرفه ای کسب نکردی! چه توصیه ای برای این افراد داريد؟
سلام
دو تا نکته رو بگم|
۱- معمولا افرادی آچار فرانسه میشن که این کار رو دوست دارن! حوصله تمرکز رو ندارن! اگر آچار فرانسه بودن بهتون در زمان کار حس خوبی نمیده، به معنی اینه که نیاز دارید شغلتون رو عوض کنید.
اما خیلیها به خاطر مسائل ذهنی، به سمت آچار فرانسه شدن حرکت میکنن
مسیر شغلی آچار فرانسهها خیلی متفاوته با متخصصها! که خودش بحث طولانی هست! مثلا شما نمیتونید به عنوان آچار فرانسه به سادگی کار پیدا کنید، نوع کارهاتون متفاوته و نمیتونید با همون متخصصها کار پیدا کنید.
اما مهارت بسیار مهمی هست و همه شرکتها نیاز دارن به چنین افرادی
۲- یادگیری تا حد زیادیش باید خارج از کار باشه، یعنی طرف که شما رو استخدام کرده، پول میده تا کار کنید نه این که یاد بگیرید! شاید فرصتهایی داده بشه اما داستانش فرق میکنه
بهتره خارج از مسیر کاری، یادگیری داشته باشید، ممکنه مهارت در حین کار براتون مهم باشه، که این هم از طریق پروژههای شخصی قابل ارائه به عموم در دسترس هست
۳- به خاطر تغییرات زیاد در حوزه تکنولوژی، کارهای در حال ترند شدن و … خیلی اوقات بهتره الگوی ۷۰و۲۰و۱۰ رو در نظر بگیرید، که البته این الگو در شرکتداری استفاده میشه اما در خود شخص هم خوب میشه که پیاده بشه
مثلا فرض کنید یک موضوع مشخص، حوزه کاری شماست، ۷۰ درصد یادگیریتون (داخل شرکت یا خارج شرکت) باید در حوزه تخصصیتون باشه، ۲۰ درصد با فاصله از تخصصتون باشه اما مربوط و ۱۰ درصد هم کاملا متمایز باشه
اینجوری میتونید در درازمدت آرامش و توسعه بهتری داشته باشید.
خوشحالم که طلسم این وبلاگ رو بعد از سه سال شکستید. امروز که داخل اینوریدر دیدم مطلب جدید منتشر کردید خیلی خوشحال شدم. قلمتون خیلی خوبه. امیدوارم این دو تا مطلب جدیدتون بهونهای بشه برای ادامه ی نوشتنتون تو اینجا.
به به
میثم عزیز
چقدر خوشحالم که بعد حدود ۳ سال، چراغ اینجا رو هم روشن کردی.
البته توی لینکدین دنبالت میکردم )میکنم( ولی خب بلاگ چیز دیگهایه
وقتی میاییم اینجا حس میکنیم اومدیم خونه تو مهمونی 😉
درود بر تو
@#بدنم می خارد@#
(به نظر من کوچکترین داستان جهان داستان ۳کلمه ای منه)
این داستان نشانده دهنده نعشگی بعد از بافور میدهد که خودش دنیاییه داستان بجای خود.
ها🙃😇🛌
حالا که طاهای من ۷سالشه به عقب نگاه میکنم میبینم کمیت اجازه نداده به کیفیت فکر کنم.
بهترین مدرسه_بهترین معلم_بهترین لباس_بهترین دوچرخه
رشدش خیلی وقتها یادم رفته
#تربیت_انسان_بهتر_یادم_رفته
بیا یک جور دیگه نگاه کن، یک شاخص کمی وجود داشته به نام میزان زمانی که باید برای فرزند می گذاشتی
اما این کمیت رو فدای کیفیت مدرسه، لباس و دوچرخه کردی
در واقع هر نوع زندگی که بخوای انتخاب کنی، یک سری کمیتها رو باید کف بگیری، مثلا در زندگی متاهلی میزانی که باید پارک ببریش، باهاش حرف بزنی، با همسر، میزان مطالعه و …
قرار نیست بالانس و برابر باشن، اما انتخاب یک رژیم مناسب با کمیتهای مناسب کمکتون میکنه
برای خود من این یعنی ضعف یا تاخیر در بسیاری از کیفیت.ها، اما انتخاب کردم و اون خطوط قرمز کمک میکنه
سلام و وقت بخیر
من هر از چندگاهی به وبلاگتون سر میزنم و مطالب رو مجددا میخونم و جالب اینکه همیشه برام تازگی دارند . براتون آرزوی موفقیت دارم همکلاسی قدیمی
From رضا سلیمی on چرا کتاب بخوانیم؟ بخش چهلم و یکم: حاصل دورِ زندگی صحبت آشنا بود (قسمت اصلی)
Go to commentFrom امیر حیدری on چرا کتاب بخوانیم؟ بخش چهلم و یکم: حاصل دورِ زندگی صحبت آشنا بود (قسمت اصلی)
Go to commentFrom حامد on چرا کتاب بخوانیم؟ بخش چهلم و یکم: حاصل دورِ زندگی صحبت آشنا بود (قسمت اصلی)
Go to commentFrom میثم مدنی on چرا کتاب بخوانیم؟ بخش چهلم و یکم: حاصل دورِ زندگی صحبت آشنا بود (قسمت اصلی)
Go to commentFrom مهشید پرچمی on رادیو تصمیم منتشر شد ...
Go to commentFrom میثم مدنی on رادیو تصمیم منتشر شد ...
Go to commentFrom فیروزه on جمله «شغلی را انتخاب کنید که دوست دارید» را زیاد جدی نگیرید! بحث انتخاب رشته
Go to commentFrom میثم مدنی on جمله «شغلی را انتخاب کنید که دوست دارید» را زیاد جدی نگیرید! بحث انتخاب رشته
Go to commentFrom قاسم موسوی on فصل اول رادیو تصمیم: بازیهای کامپیوتری، فواید، اعتیاد، جذابیت و مسیر شغلی
Go to commentFrom دانیال on رادیو تصمیم منتشر شد ...
Go to commentFrom محمدصادق on رادیو تصمیم منتشر شد ...
Go to commentFrom Amirreza on رادیو تصمیم منتشر شد ...
Go to commentFrom Masoud on فصل اول رادیو تصمیم: بازیهای کامپیوتری، فواید، اعتیاد، جذابیت و مسیر شغلی
Go to commentFrom مهرداد on رادیو تصمیم منتشر شد ...
Go to commentFrom جابر on مروری بر کوتاهترین داستان دنیا
Go to commentFrom عطاالله رضاپور on رشد عرضی و عمقی (۱)
Go to commentFrom میثم مدنی on رشد عرضی و عمقی (۱)
Go to commentFrom کشایتینییخ on مروری بر کوتاهترین داستان دنیا
Go to commentFrom مریم زیدی on درباره من
Go to commentFrom میثم مدنی on درباره من
Go to comment