دیدگاه‌های شما و من

کاملا متعصبانه و یک طرفه. شما منابع و انسان های معتبر و بزرگی مثل نلسون ماندلا و ژان پل سارتر رو کم اعتبار تر از حرف های آدم هایی حساب کردید که حتی اسمشونم کسی نشنیده. آنچنان از اعدام های نا عادلانه حرف میزنید که انگار شما پرونده همه اون ها رو مطالعه کردید! تازه خود تعداد اعدام ها هم توسط هیچ ارگان رسمی بین المللی تایید نشده.

سلام اقای دکتر
نکته دیگر فیلم پذیرش شرایط و تلاش های بعدی بود که نقش اول فیلم داشت در حالی که اون غر غرو پر ادعا یه جوری انکار وضع بد مبتلا شده تو رفتارش بود و نمیخواست قبول کنه که اکه تلاش نکنه ممکنه توسط گرگ ها خورده بشه
ممنون بابت معرفی تله شادمانی

خلاصه این که هر کسی هر چقد بزرگ و دانا، اگر نصیحتی برای شما داشت، اول به توانایی فکر کردن به گذشته او پی ببرید و بعد نصیحت‌های او را گوش کنید!
سلام عیدتون مبارک
اقای مدنی در مورد این جمله بیشتر توضیح میدین

سلام میثم
سال نورو بهت تبریک میگم.
من با این جمله که گفتی”همینه که هست”مخالفم ومعتقدم ما باید امیدوار باشیم .درباب امیدواری وناامیدی،چیزی که به نظرم میاداینه که امیدواری به معنای نفی واقعیت نیست..ولی چیزی که مهم تر هست اینه که هیچکس ازناامیدی سودنبرده،ناامیدی ینی نابودی!والبته مدرکی هم نیست که همه کس ازامیدواری سود برده.ولی نکته اینجاست که امیدواری “امکان”سود دهی داره درحالی که ناامیدی مطلق هست.به نظرم بهترین جا برای ابراز این مدل فکر فیلم”رستگاری درشاوشنگ”هست که یادم نیست قبلا خودت معرفی کردی یانه.ولی اون فیلم کاملا به ما میفهمونه اعتقاد به امید چه نتیجه ای داره وناامیدی چه نتایجی.

اولین کتابی که از همینگوی خوندم همین بوده. به قدری من رو عاشق همینگوی کرده که بیشتر کتاباش رو خوندم و هنوزم میگم بهترین کتاب همینگوی بود. جدال مرگ و زندگی و تلاش برای پیروزی رو در همه کتابای همینگوی میشه دید.
حتما 4 کتابی رو که گفتی در ابتدای متن رو باید خوند. همش جذاب و دوست داشتنیه.
پیرمرد و دریا هم کوتاه و جذابه و بازم جدال مرگ و زندگیه.
جالبه که پیرمرد میتونه به قوه طبیعت غلبه کنه. همینگوی تو زندگی شخصیش هم درگیر جدال مرگ و زندگی بوده و دست آخر خودشو میکشه.
خرید کتاب دست دوم

قدم هایی برای عملی کردن گفته هاتون در زندگی ام برداشتم ، متشکرم

میثم عزیز سلام
دلتنگ شما و متون و قلم زیبایتان هستم امیدوارم که برقرار و پایدار باشی.

با سلام
واقعا سایت پرمحتوا و غنی ای دارین خوشحالم که باهاتون آشنا شدم
چند نکته و تلنگر از کسی که نیمی از وبلاگ گردیشون رو تو سایت شما هست:
– مطالب خوبیه ولی خوب نوشته نشده روان نیست.
– به عبارت دیگه محتوا خیلی خوبه ولی خوب بیان نشده.
کاش موارد زیر را رعایت کنین:
1- فونت نوشته تون تغییر بدید تا بهتر مخاطبتون با نوشته هاتون رابطه برقرار کنه
2- خیلی متنتون شلوغ و ترافیکش زیاده انگار خیلی ذهنتون شلوغ به نظر میاد طوری که میخاید همه چی رو یهویی بنویسین
3- خواننده وقتی متنتون رو میخونه کیف میکنه ولی فهم نمیکنه (پیچ و خم زیاد داره مث جاده چالوسه)
4- نظم نداره مطالبتون و مشوش و تلیت هس. (عذر میخام از این ادبیات عامیانه ولی ناچارا برای تفهیم استفاده میکنم چون کلمات دیگه ای که بتونه اینجوری مفهوم رو برسونه سراغ نداشتم)
5- با نقدهایی که کاربری به نام لیلا کرد کاملا موافقم و مثال هاتون خیلی هست یه مثال رو خوب بیان کنین بهتر از اینکه چند مثال رو مبهم و سرسری بگین. مثال زیاد زمانی خوبه که خوب هم بنویسی. مث اینه که یه شخصی به مهمونی بره و بخاد از هر میوه ای یه گاز بزنه در صورتی که اگه بشینه فقط مثلا میوه ی سیب رو کامل بخوره لذتش بیشتره تا فقط یه گاز از سیب بزنه مثلا و همینجوری ناخنک بزنه به هر میوه ای.
ببخشین صریح گفتم ولی واقعا حیف هست حرف های خوبتون رو اینجوری و با این روش به مخاطبتون برسونین.
مطالبتون پرباره و ممنونم از وقتی که برای این مطالب میذارین.

سلام وقت بخیر چرا قسمت کتاب و کتابخوانیتون صفحاتش باز نمیشه در سایت؟

سلام جناب مدنی عزیز…
چند صباحی هست که بی بهره ایم از قلم شما.
امید که برقرار باشید و پاینده.

فوق العاده، نوشته های شما عمق حقایقی که کمتر مورد بحث قرار گرفته را می شکافد.
به نظرم حرف بوکوفسکی که روی قبرش حک شده درست بود : 《Don’t Try》

یک مطلب کم ربط:
میشه نظرتون رو درباره افرادی مثل حسن عباسی و آقای رائفی‌پور بدونم ،آیا این افراد از نظر شما مشوق تئوری‌های توطئه(conspiracy theory) هستند و حرف‌هایشان قابل استناد نیست یا بالعکس ؟

میشه بپرسم چرا آقای حسن عباسی 《نادان》هستند؟توی این دنیای مجازی آدم همیشه دنبال نظرات موافق خودش میره و پیدا کردن نظرات مخالف سخته ،خوشحال می‌شم نظرتون رو درباره ایشون بدانم

سلام میثم
امیدورام خوب باشی
درموردفرسودگی:اینکه طبق اون تعریف که ناشی ازسال هاتعهد نسبت به کار ومردم ناشی میشه.خب حالا برا رفع این مشکل چیکا میکنی؟ازتعهدت کم میکنی؟یا طبق تجربه قبلی وایمیستی بعد یه مدت خوب میشی؟واینکه چقد طول میکشه به حالت قبلی برگردی؟یا اولویت هاتو تغییر میدی؟

من هم همچنین حالاتی رو تجربه می کنم. یعنی یک دوره بسیار با انرژی علایق خودم رو پیگیری میکنم. در این دوره حتی تعجب می کنم که دیگران چطور میتونن دو ساعت از وقتشون رو صرف فیلم دیدن یا بدتر، فوتبال دیدن کنند.
ولی یک وقتایی کل انرژی ته میکشه و اون چیزی که با علاقه دنبال میکردم رو بی ارزش و نفرت انگیز میبینم و میشینم سریال نگاه میکنم یا میرم پیاده روی می کنم. معمولا هم بعد از یک یا دو روز به حالت اولیه برمیگردم و ادامه میدم.