رضای عزیز؛ کتاب، صرفا یک وسیله انتقال محتوا نیست!

هدف از این نوشته بهت و حیرت از سوال/جواب‌های عصر ایران با رضا غبیشاوی است. مطالبی در آنجا آمده که به نظر من می‌تواند تاثیرات منفی بسیاری داشته باشد. تاکید من روی این سوال و جواب‌ها است:

سوال:
 ولی افراد کمتر کتاب مطالعه می کنند.
جواب: 
بله این موضوع صحت دارد. افراد کمتر کتاب می خوانند اما مطالعه افراد افزایش یافته است. کاهش کتاب خوانی لزوما به معنی کاهش مطالعه نیست و مطالعه را نمی توان صرفا در کتاب خلاصه کرد.
 
کتاب یک وسیله انتقال اطلاعات است مثل مطبوعات، گوشی های موبایل و تبلت و دیگر وسایل و ابزارها که هر یک دارای مزیت ها و معایبی است.
 
 کتاب تنها یک وسیله است اما هدف، دریافت اطلاعات و معلومات است که به عنوان مثال در کتاب، به صورت کلمه در کاغذ چاپ شده اند.
 
هم اکنون با تغییر وسیله ( از کتاب به گوشی موبایل و تبلت و …) افراد ترجیح می دهند اطلاعات خود را به شیوه دیگری دریافت کنند.
سوال: اطلاعات کتاب، عمقی است اما اطلاعاتی که فعلا مردم دریافت می کنند سطحی و کم عمق است. افراد در گوشی موبایل و تبلت خود مطالعه نمی کنند بلکه جوک و مطالب غیرمفید و سطحی می خوانند عکس وفیلم می بییند  ولی مطالعه نمی کنند. جواب:  به صورت قطعی نمی توان چنین قضاوتی داشت.   اول: مطالعه مطالعه است و نمی توان دریافت تنها انواعی از اطلاعات را مطالعه نامید و بخش های دیگر را غیرمطالعه دانست.   دوم: این مردم هستند که نوع مطالب مورد مطالعه خود را براساس نیازها و علاقمندی خود انتخاب می کنند   سوم: مطالعه مطالب سرگرمی بهتر از مطالعه نکردن است.   چهارم: مطالعه علاوه بر معنی خاص یعنی قرائت و خواندن، در برهه کنونی می توان برای آن معنای عام نیز متصور بود و آن اینکه شامل دیدن عکس، نقشه، شنیدن صدا، دیدن فیلم ، طرح، کاریکاتور، گرافیک و … شود.   پنجم :مردم براساس نیازها و علاقمندی خود مجموعه ای از انواع و دسته های اطلاعاتی را دریافت می کنند یعنی شامل خبری، آموزشی و سرگرمی. نسبت هر یک از دسته ها و بیشتر و کمتر بودن هر یک به نیاز و علاقه افراد بستگی دارد. سوال:  چرا مردم کتاب کمتر می خوانند

جواب: بیشتر ...

1- چرا کتاب بخوانیم؟ بخش پنجم: تا استثمار نشویم.

استثمار در هر دوره‌ای به صورت متفاوت تعریف شده:

  • در دوران فئودالیسم: برداشت ثمرهٔ کار کشاورزان بر زمین توسط اربابان
  • در نظام سرمایه‌داری: بهره‌کشی به شکل استخراج ارزش اضافی  از طبقهٔ کارگر به دست طبقهٔ سرمایه‌داران صنعتی

حالا به نظر من در دوران اینترنت (دوره کنونی):

 استثمار یعنی کشیدن شیره مهمترین چیزهای آدم‌های جهان‌سومی (به لحاظ ذهنیت، وگرنه به نظر من در کشور جهان سومی بودن اهمیت کمتری داره و بیشتر مشکل وجود آدم‌های با ذهنیت جهان سومی هستش) یعنی وقت، انرژی، امید و تلاش توسط سرمایه‌داران (به لحاظ سرمایه تکنیکال و نه لزوما مالی: مثل تلگرام که ممکنه صاحبش به لحاظ مالی سرمایه‌دار نباشه اما به لحاظ تکنیکال و فناوری خیلی مایه‌داره) بیشتر ...