راستش تاحالا کلی خبر خوندیم در مورد فروش مدرک، پایاننامه، مقاله و از این دست. همه اینها متاسفانه درست هستند، کما اینکه بارها برای خودم پیش اومده و پیشنهاد شده. کیفیت و نحوه پذیرش دانشگاههای ما اونقدر پایین اومده (حتی دانشگاههای دولتی) که الان یه جورایی قبول شدن هم پولی شده، چراکه سوالات کنکور هم اونقدر پیشبینی پذیر شده که با پرداخت پول کافی به معلمهای خصوصی حرفهای (بعضیهاشون تا ساعتی ۱.۵ میلیون میگیرن) و یکم تلاش، در بهترین دانشگاههای ایران قبول میشید. با توجه به برخورد زیاد با خیلی از دانشجویان در دانشگاههای ایران، خنده داره که حسم میگه (اگر دادهای در اختیارم قرار بدن، حاضرم مجانی تحلیل کنم) رابطه زیادی بین درآمد/موقعیت خانوادگی دانشجویان و درجه دانشگاه پذیرش شده وجود داره! پولی شدن دانشگاههای دولتی از طریق شبانه، پردیس کیش و بینالملل، سهمیه اساتید و …. این موضوع رو خیلی بیشتر پررنگ میکنه. مثلا اگر بخوام شهودم رو به نسبت درآمد/موقعیت خانوادگی و درجه دانشگاه قبولشده در لیسانس (برای دانشآموزان علاقمند نه هر دانشآموزی که درس نمیخونه، اینها رو قاطی نکنیم) بگم، میتونم براتون دیاگرام زیر رو از ذهنم تصویر کنم. البته به عمد کمی غلو کردم در دیاگرام.