من توی این نوشته قصد ندارم بگم رشته تجربی خوب نیست. اتفاقا برای برخی، بهترین رشته است. اما می‌خوام یک سری دیدگاه‌ها رو بگم، شاید به دردتون خورد. تمامی بخش‌های پایین مربوط به انتخاب بین ریاضی و تجربی هستش.
البته یک کاربرد دیگه این متن اینه که بچه‌های غیرپزشک، زیاد حسرت اون سمت رو نخورن.
قبلا هم چند بار در این مورد نوشتم، اما در این دو سه روز چند ایمیل در مورد انتخاب مسیر یا شغل به دستم رسید که گفتم بهتر است دو سه نوشته را در موردش بنویسم.
خواهشی که دارم اینه که اگر جایی نیاز به توضیح بیشتر داره یا به نوشته جداگانه‌ای نیاز داره، بگید تا نوشته درخواستی بنویسم.
همین ۵۰ سال پیش اگر مسیرهای شغلی ممکن یک نفر را می‌خواستیم نام ببریم (با توجه به موقعیت)، به ده‌تا هم شاید نمی‌رسید. اما امروزه با انواع رشته‌هایی که در حال ظهور هستند، انواع تخصص‌ها و انواع سبک درآمدی، خیلی سخت است که بخواهیم مانند گذشته تصمیم بگیریم.
در دوره کارشناسی ارشد، یکی از دانشجویان از استاد پرسید:
استاد این چیزها که به ما یاد می‌دید به چه دردی می‌خوره؟
استاد نگاهی طنز آمیز به اون انداخت و گفت:
تا باهاش اژدها کشی یاد بدید!
استاد که دید بچه‌ها موضوع رو نگرفتن، شروع کرد و اصل داستان رو گفت:
سال‌ها پیش یک جوونی با مادر پیرش زندگی می‌کرد. جوون درآمد زیادی نداشت، خلاصه کلی نشستن با هم فکر کنن که حالا چکار کنیم؟
