در زیر پست «خودزنی نکنیم، اوضاع آنقدرها هم بد نیست! تهران در مقابل دوبی» مهدی عزیز یک لینک گذاشت به صفحه‌ای از سایت انتخاب که آقای حقانی در اون گفته:
به طور غیرقانونی در پارک مادر برج سازی کردند/ هیچ پروانه ای در دوره قالیباف صادر نشده که درآن تخلفی نباشد / تراکم ها پیشاپیش واگذار شده / بسیاری از زیرساخت ها از بین رفت / شورای چهارم کوتاهی کرد
ابتدا خواستم در همونجا پاسخشون رو بدم، اما وقتی طولانی شد، دیدم پست جداگانه‌‌ای بگذارم بهتره.
عوارض محیط زیستی ساخت و سازهای تهران رو درک می‌کنم. می‌فهمم که بسیاری از این پروژه‌ها چه صدماتی به محیط زیستمون می‌زنه، خیلیاشون رو از نزدیک مطالعه کردم و حضوری رفتم. اما من در مقام مقایسه، اون تصاویر رو آوردم.بحث صرفا در مقایسه ساختمان‌سازی تهران و دوبی بود.
برای تکمیل حرفم، باید تاکید کنم که برای مقایسه دو موجودیت، باید مورد به مورد و موضوع به موضوع امتیازات رو بررسی کرد. مثلا من (یا شما) می‌تونیم یک پست بگذاریم با عنوان «مقایسه تخریب محیط زیست تهران و دوبی». اونجا درست و با داده بررسی کنیم که کدوم اوضاعشون بدتره؟ اگر تهران رو با آمستردام یا کپنهاگ مقایسه کنید حرفی برای گفتن نداریم. قبول دارم.
یکی از شاخص‌های مقایسه‌ای، می‌تونه تعداد هشدارهای جهانی به فعالیت‌های ضد محیط زیست دو شهر باشه. شاید دوبی بهتر بود. ولی حداقل توی بخش فنی/ساخت و ساز، تهران خیلی اوضاعش بد نیست.
البته در مورد مقایسه محیط زیستی، باید تعداد آدم به صدمه محیط زیستی رو هم لحاظ کنید. مثلا، شما یک ساختمان می‌سازید برای ۱۰۰ هزار نفر آدم زنده، یک بار همون ساختمان با همون ضرر محیط زیستی برای ۱۰۰ نفر می‌‌سازی! اگر خود انسان رو هم جزء محیط زیست (در حد درخت، گوریل یا اسب) حساب کنیم و ۱۰۰ هزار انسان رو در اون بگنجونیم رو با حالتی که ۱۰۰ نفر با بگونجونیم خیلی فرق می‌کنه! حالا با این دید به دو تا موردی که صرفا برای نمونه آوردم نگاه بنداز. متاسفانه دوبی در حوزه محیط زیست فقط شعار داده و پول خرج کرده، وگرنه صدمات جبران ناپذیری رو وارد کرده. تازه من به هیچ وجه به اعتراضات درونی دوبی کاری ندارم (اگر کس جرات کنه)، فقط می‌پردازم به دو پروژه که سروصدای جهانی کرده.
۱- ساخت جزایر مصنوعی
جزایر مصنوعی که دوبی در اطراف خودش می‌سازه، از چندین جهت مشکل‌سازه: تخریب دریا و زیست‌گاه‌های آبی، تغییر مناطق خاکی (که خاک از اون‌ها آورده شده)، تخریب جریانات آب (مثل همون پروژه دریاچه ارومیه منتها در سطح خیلی وسیع‌تر) و تقلب در دارایی‌های زمینی کشورها!
در لینک‌های زیر می‌تونید به اعتراض‌های جهانی به اعمال خلاف دوبی برای توسعه جزایر، نگاهی بیندازید.
۱- http://blogs.denverpost.com/eletters/2009/04/12/environmental-destruction-in-dubai/4822/
۲- https://en.wikipedia.org/wiki/Environmental_issues_in_the_United_Arab_Emirates
۳- https://www.greenprophet.com/2009/06/world-islands-dubai/
۴- http://www.nature.com/news/gulf-ecology-hit-by-coastal-development-1.9374
۲- آیس‌برگ از قطب جنوب برای تهویه هوا!
یک لحظه در ذهن خودتون فقط فرض کنید: ایران یک آیس‌برگ (کوه‌های بزرگ یخ قطبی) رو از قطب جنوب می‌آورد تا آب شرب خوزستان رو (از طریق آب کردن) برای ۲۵ سال تامین کنه (می‌دونم شاید نتونید عجیب بودن خبر رو هضم کنید) و منطقه رو خنک و مطبوع کنه، به نظرتون چه هجمه جهانی علیه ما به راه می‌افتاد؟
خبر جالب اینه که امارات (دبی) چنین قراردادی رو بسته و با پول هم دهنشون رو بسته! در این مقاله و این ویدیو می‌تونی ادامه ماجرا رو پیگیری کنی. جالبه بدونی کلی پنگوئن خونشون رو از دست می‌دن.
مشاهده می‌کنید که صدمات محیط زیستی تهران در مقابل دوبی، اصلا حساب نمی‌‌شن. حداقلش فقط خودمون رو داغون می‌کنیم!