در بخش اول همین نوشته «آیا در جبهه جنگ با داعش مذاکره می‌کنید؟ با افکار منفی خود هم همان کار را بکنید. » سعیده دیدگاهی رو مطرح کرد که نشان می‌داد من نتونسته بودم منظور اصلی خودم رو به خوبی مطرح کنم. سعیده گفت:
به شخصه به رفتار استیو جابز بعنوان تنها راه گرداندن مجموعه خلاق و موفقی مانند اپل اعتقاد ندارم. تیمی که دارای یک رهبر و منتور هستند قطعا بهتر کار می کنند.
فکر می‌کنم حدود ۵ سالم بود که برادرهایم به باشگاه می‌رفتند. من هم بچه بودم و با کلی گریه و خواهش خواستم که من را هم در آن کلاس ثبت نام کنند. بعد فهمیدم که آن کلاس، باشگاه کاراته به سبک کان‌ذن‌ریو بود. جالبه بدونید موسس این سبک یک ایرانیه!
یکی از کارهایی که استادمون از ما می‌خواست انجام ذن بود.تعریفی که از ویکی‌پدیا می‌تونم براتون از ذن بیارم می‌شه:
این نوشته در واقع قسمت اول پاسخی است که می‌خواستم به دیدگاه احسان در «این نوشته» بدهم.
دوره لیسانس بود که برادر بزرگم، حرفی زد که شاید خودش کمتر به آن عمل می‌کند، اما من آن را جدی گرفتم! شاید حتی خودش هم به اندازه من یادش نباشد که چنین چیزی به من گفته باشد، اما من روی آن حرف، خروارها رفتار ساخته‌ام.
